czym jest walka z depresją (dotyczy też każdej innej choroby psychicznej)
Psycholog pokazywał studentom jak zarządzać stresem. Kiedy podniósł szklankę wody wszyscy spodziewali się, że zostaną im zadane pytania w stylu "w połowie pusta lub w połowie pełna”. Zamiast tego z uśmiechem na twarzy zapytał: -Jak myślicie, jak ciężka jest ta szklanka wody? Odpowiedzi wahały się od 20 do 60 gramów. Na co psycholog odparł: Ciężar bezwzględny nie ma znaczenia...to zależy od tego, jak długo szklankę trzymam. Jeśli trzymam ją przez minutę, to nie jest problem. Jeśli trzymam ją przez godzinę, będę odczuwał ból w ramieniu. Jeśli potrzymam przez jeden dzień, moja ręka zapewne będzie boleć nieziemsko. W każdym przypadku waga szklanki się nie zmienia, ale im dłużej ją trzymam, tym staje się cięższa.Stresy i zmartwienia w życiu są jak ta szklanka wody. Pomyślisz o nich przez chwilę i nic się nie dzieje. Myślisz o nich trochę dłużej, a zaczynają boleć.... a jeśli myślisz o nich przez cały czas, to poczujesz się jak sparaliżowany – niezdolny do zrobienia czegokolwiek. Depresja jest jak ta szklanka, a chory jest zagubionym dzieckiem któremu ją w rękę włożyli. Dla osoby zdrowej najprostszym rozwiązaniem jest odłożyć szklankę. Osoba zmagająca się z depresją nie umie jednak jej odłożyć, nie wie jak to zrobić. Pierwszym i najważniejszym zadaniem jest praca z psychologiem aby nauczyć się jak się odkłada szklankę
Psycholog pokazywał studentom jak zarządzać stresem. Kiedy podniósł szklankę wody wszyscy spodziewali się, że zostaną im zadane pytania w stylu "w połowie pusta lub w połowie pełna”. Zamiast tego z uśmiechem na twarzy zapytał:
-Jak myślicie, jak ciężka jest ta szklanka wody?
Odpowiedzi wahały się od 20 do 60 gramów.
Na co psycholog odparł:
Ciężar bezwzględny nie ma znaczenia...to zależy od tego, jak długo szklankę trzymam. Jeśli trzymam ją przez minutę, to nie jest problem. Jeśli trzymam ją przez godzinę, będę odczuwał ból w ramieniu. Jeśli potrzymam przez jeden dzień, moja ręka zapewne będzie boleć nieziemsko. W każdym przypadku waga szklanki się nie zmienia, ale im dłużej ją trzymam, tym staje się cięższa.Stresy i zmartwienia w życiu są jak ta szklanka wody. Pomyślisz o nich przez chwilę i nic się nie dzieje. Myślisz o nich trochę dłużej, a zaczynają boleć.... a jeśli myślisz o nich przez cały czas, to poczujesz się jak sparaliżowany – niezdolny do zrobienia czegokolwiek.
Depresja jest jak ta szklanka, a chory jest zagubionym dzieckiem któremu ją w rękę włożyli. Dla osoby zdrowej najprostszym rozwiązaniem jest odłożyć szklankę. Osoba zmagająca się z depresją nie umie jednak jej odłożyć, nie wie jak to zrobić. Pierwszym i najważniejszym zadaniem jest praca z psychologiem aby nauczyć się jak się odkłada szklankę
Komentarze
Prześlij komentarz