dzieci samotnych matek

 Dzieci samotnych matek są z nimi dużo mocniej związane niż dzieci z pełnych rodzin lub rodzin w których ojciec mimo rozstania aktywnie uczestniczył w ich wychowywaniu. To jest więź nierozerwalna, której nie można porównać z niczym innym. Te dzieci miały tylko matki, tylko w nich wsparcie wobec tego w życiu dorosłym starają się matką zrekompensować to zaangażowanie. Środowisko zewnętrzne często odbiera takie osoby jako niedojrzałe, zlepione z rodzicielką. Częściowo to prawda. Trauma po stracie/braku ojca, brak wzorca funkcjonowania w pełnej rodzinie powoduje, że w życiu dorosłym dalej na pierwszym miejscu są stawiane matki, ich potrzeby i problemy. Często takie osoby mają trudności z nawiązywaniem bliskich relacji, wchodzeniem w związki. Ich najważniejszą osobą której się słuchają, nierzadko bezkrytycznie, jest matka, często to od jej decyzji, jej opinii uzależniają swoje życiowe wybory robiąc wszystko aby była zadowolona. Ich radość jest radością dzieci. Panicznie boją się braku akceptacji i braku wsparcia wobec tego ich zachowania i drogi życiowe kierują się w stronę przypodobania się matce, zasłużenia na jej aprobatę. Niczym lwice są gotowe walczyć o swoje mamy, sprawiać by środowisko zewnętrzne jak najmniej sprawiało im kłopoty, skruplatnie dbają o zdrowie, są znakomitymi opiekunami. Taka relacja, nie rzadko w jakimś stopniu toksyczna, opiera się na głębokiej miłości i potrzebie bliskości